تئاتر فرصتی برای بازگشت معلولان به زندگی استسیرنگ: آنها هم حق دارند زندگی را همانگونه که ما تنفس میکنیم، تنفس کنند و کمتر شاهد نگاههای پر از ترحم و مشفقانه باشند، چراکه همین نگاههاست که مانع از خودباوری آنها میشود.به گزارش «سیرنگ» به نقل از بامدادجنوب - الهام بهروزی: آنها هم حق دارند زندگی را همانگونه که ما تنفس میکنیم، تنفس کنند و کمتر شاهد نگاههای پر از ترحم و مشفقانه باشند، چراکه همین نگاههاست که مانع از خودباوری آنها میشود. آری، معلولان را میگویم که تنها در خلقت کمی با ما متفاوت هستند ولی در بهرهبردن از زندگی و نعمتهایش همچون ما از حقوقی یکسان برخوردار هستند اما شوربختانه این قشر در جامعه هنوز آنگونه که باید سهم خود را دریافت نکردهاند. فراموش نکنیم که معلولان به چشمان اندوهگین یا بغضهای فروخورده ما محتاج نیستند، بلکه آنها بیش از هر چیزی به اعتماد بهنفس و تشویق برای پذیرش زندگی و ورود به صحنه اجتماع نیاز دارند. چندسالی است که سازمان بهزیستی برای ورود بیش از پیش معلولان به عرصه جامعه به هنر روی آورده است؛ هنرهایی نظیر موسیقی، هنرهای تجسمی، صنایع دستی، تئاتر و... . در این میان هنر تئاتر بهواسطه قابلیتها و ویژگیهایی که دارد، بیش از همه مورد توجه واقع شده است، بهطوری که اکنون شاهد برگزاری یک رویداد بزرگ فرهنگی بهنام جشنواره بینالمللی تئاتر معلولان (مهرآیین) در کشور هستیم؛ رویدادی که بهواسطه آن استعدادهای خوبی در میان جامعه معلول شناسایی شده است. استعدادهایی که به کمک تئاتر دریچه تازهای از زندگی به رویشان گشوده شده است و توانستهاند با خودباوری و خویشتندوستی پابهپای هنرمندان سالم به هنرنمایی پرداخته و توانمندیها و خلاقیت خود را به نمایش بگذارند. سازمان بهزیستی کوشیده است که این جشنواره را به محفلی برای نمایش نیازها، مصائب و آسیبهای این قشر تبدیل کند تا بدین طریق هم مسوولان و همه آحاد جامعه را با قشر معلول و دنیای خاص آنها آشنا کند. بوشهر یکی از استانهای پیشتاز در تئاتر معلولان بهشمار میرود. در این زمینه هنرمندان مطرحی با عشق و اخلاص قدم به این وادی گذاشتهاند و با شناسایی توانیابان بااستعداد از سراسر استان میکوشند که آنها را به درجهای از خودباوری برسانند تا بدون هیچ حس بدی به روی صحنه بیایند و گوشههایی از استعدادهایی را که هستیآفرین یگانه در وجودشان قرار داده است، به نمایش بگذارند. یکی از کارگردانهایی که سالهاست در وادی نه چندان راحت تئاتر معلولان سیر میکند، کاظم ارجمندنیا، کارگردان جوان بوشهری است که توجه ویژهای به تئاتر آیینی و معلولان دارد. وی در این سالهای موفق شده پنج سال متوالی در جشنواره بینالمللی تئاتر معلولین (مهرآیین) حضور داشته باشد و در پنج بخش این جشنواره عناوین برتر را کسب کند. ارجمندنیا همچنین دبیری دهمین و یازدهمین جشنواره تئاتر معلولان استان را عهدهدار بوده و در چهارمین دوره جشنواره تئاتر معلولان خلیج فارس هم بهعنوان دبیر اجرائی حضور داشته است. با این اوصاف، این هنرمند به خوبی با چالشها و مصائبی که معلولان در زندگی با آن دستبهگریبان هستند، آشنا شده و در پی این است تا به کمک خود این توانیابان زبان گویایی برای انعکاس دردها و مشکلات آنها باشد. تئاتر هنری است که توانسته راه خود را در میان معلولان استان باز کند اما برای بسط و گسترش آن لازم است که آن را کمکم از حصار جشنواره بیرون آورد و به اجرای عموم کشاند. البته در این زمینه کاظم ارجمندنیا چند سالی است که ورود کرده و با میدان دادن به توانیابان، دشواریها را به جان خریده و موفق شده است چهرههای جدیدی از توانیابان را از گوشه و کنار استان به تئاتر معلولان معرفی کند. این هنرمند معتقد است: «کار با معلولان اصلا دشوار نیست، بلکه همه عشق است. شما نمیدانید وقتی که مهر و محبت زلال هر کدام از آنها را میبینم، چه احساس خوبی به من دست میدهد؛ احساسی که از وصفش عاجز هستم». ارجمندنیا که خود از جامعه تئاتری است، در تلاش است تا با تئاتردرمانی نگرش هنرمندان توانیاب را برای حضور در جامعه تغییر دهد و آنها را برای پذیرش زندگی مهیا کند و از سوی دیگر، نگرشی که در جامعه نسبت به آنها وجود دارد، اصلاح کند و مسوولان را به چارهاندیشی وادارد. البته این کارگردان معتقد است که ادارهکل بهزیستی استان تاکنون تعامل بسیار خوبی با جامعه معلولان در حوزه تئاتر داشته است که در نتیجه این تعامل، تئاتر معلولان بوشهر امروز در کشور حرف نخست را میزند. ارجمندنیا که سرپرست گروه نمایشی «صدف» است، از یکم تا چهارم شهریورماه تئاتر شاد و طنز «عروس دختر حاجیصفر» را هر شب ساعت 20 در مجموعه تئاتر شهر بوشهر در پلاتوی رمضان امیری به روی صحنه برد که 80 درصد بازیگران و عوامل این نمایش را هنرمندان توانیاب تشکیل میداد. او در این اثر نقش فضای مجازی و شبکههای اجتماعی و دلدادگیهای اینترنتی را به نمایش گذاشته بود و سعی کرده بود به کمک طنز از تلخی گزنده آن بکاهد اما چالشهایی که در اثر وابستگی به این فضا در زندگیهای امروزی بهوجود آمده، به تصویر کشیده بود. در آخرین روز اجرای این نمایش چهرههایی چون جهانشیر یاراحمدی رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان بوشهر، طاهره شمشیری عضو شورای اسلامی شهر بوشهر، محسن آقایی سرپرست گروه موسیقی و... به تماشای این نمایش نشستند. بعد از پایان نمایش به سراغ کاظم ارجمندنیا رفتیم و گفتوگویی را با وی صورت دادیم که در ادامه میآید. نمایش عروسی دختر حاجی صفر راوی چه داستانی است؟ ماجرای خانوادهای را روایت میکند که بهدلیل غرق شدن در فضای مجازی با معضلاتی دستبهگریبان شدهاند و به طوری که تمام دغدغه آن خانواده استفاده ناصحیح از فضای مجازی شده است. در واقع نمایش «عروسی دختر حاجی صفر» بیشتر یک تلنگر به خود ما و خانوادهها بود که حواسمان را بیشتر جمع کنیم که بیش از حد درگیر فضای مجازی شدهایم و از هویت و واقعیت خود فاصله گرفتهایم. ۸۰ درصد بازیگران این نمایش را هنرمندان توانیابان تشکیل میدادند، هدفتان از این کار چیست؟ در این سالها سعی کردهام نگاهم به معلولین فقط از این جشنواره تا آن جشنواره نباشد که هر وقت جشنوارهای به نام معلولین بود، سریع به یاد آنها بیفتم. از زمانی که خدا به من توفیق داده است که با این عزیزان کار کنم، همیشه تلاش کردم که توانمندی آنها را بهنحو احسن به نمایش بگذارم و با توجه به قابلیتهایی که دارند نقشها را به آنها محول کنم و تنها آنها را محدود به جشنوارهها نکنم، چون اعتقاد دارم که معلولین را نباید مختص یک جشنواره آن هم جشنواره خودشان کرد. اگر بهدنبال این هستیم که تحولی در نگرش آنها و جامعه ایجاد کنیم، پس باید معلولین را تشویق کنیم که در تمام عرصهها حضوری پررنگ داشته باشند و الن هم بزرگترین هدفی که در تئاتر معلولان دنبال میکنم، این است که بتوانم نگرشی که در جامعه نسبت به افراد معلول وجود دارد، تغییر بدهم. آیا جایی سختی کار باعث نشده که دیگر بهدنبال استفاده از توانیابان در کارهایتان نباشید؟ خیر، اصلا سخت نیست. در این چهار سالی که بهصورت تخصصی در حوزه تئاتر معلولین کار میکنم نه تنها سختم نبوده، بلکه اتفاقا خیلی از کار کردن با آنها لذت میبرم و یک جاهایی از آنها چیزهای آموزندهای میآموزم، مهر و محبت این هنرمندان واقعا بهدل مینشیند و نمیتوان آنها را رها کرد. همیشه به بچههای معلولین میگویم، بهگونهای به ایفای نقش بپردازید که تماشاگر را به فکر وادارید... . شما فکر میکنید چقدر توانستهاید در حوزه تئاتر معلولان موثر ظاهر شوید؟ تمام تلاشهایم در این سالها معطوف به این بوده که بتوانم بذر خودباوری را در آنها بارور سازم و فک میکنم در این مدت توانستهام دوستی و دغدغه خودمان را به آنها اثبات کنم، بهطوری که امروز معلولان زیادی با من در تماس هستند، حتی از استانهای مختلف و همیشه گلهمند هستند از اینکه فقط جشنواره تا جشنواره از آنها یاد میشود و خدا را شکر میکنم که در بوشهر وضعیت اینگونه نیست و خوشبختانه تئاتر معلولین در طول سال در گروه نمایشی صدف بوشهر جریان دارد، زیرا معتقدم تئاتر فرصت مناسبی برای بازگشت معلولان به زندگی است. آیا مسوولان از شما حمایتی داشتند؟ با توجه به اینکه تنها کارگردانی هستید که با هنرمندان توانیاب به اجرای عمومی میروید؟ خدا را شاهد میگیرم که هر جا اسم تئاتر معلولین بوده، جهانشیر یاراحمدی رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان بوشهر هم حضور داشته، او پشتوانه خیلی خوبی برای تئاتر معلولین است که جا دارد از او بهطور ویژه تشکر کنم و ایکاش مسوولان دیگری هم یکخورده هوای تئاتر معلولین را داشته باشند. در زمینه همکاری ادارهکل بهزیستی استان تعامل خیلی خوبی با تئاتر معلولین دارد و تقریبا همه چیز ایدهآل است، حتی در نشستی که خانم پوربهی مدیرکل بهزیستی استان داشتم، متوجه شدم که وی نگاه بسیار ویژهای به تئاتر معلولین دارد و حتی پیشنهاد کرد که تئاتر معلولین صرفا برای جشنواره تئلید نشود، بلکه در طول سال به اجرای عموم برود تا از این رهگذر تئاتر معلولین پیوسته پویا باشد. خانم پوربهی ایدههای خیلی خوبی برای تئاتر معلولین استان دارد که در صورت اجرائی شدن میتوان به تبدیل شدن بوشهر بهعنوان تئاتر معلولین کشور اندیشید. بهنظر شما هنر تئاتر معلولان استان توانسته جایگاه خود را در کشور بیابد؟ بدون اغراق میگویم تئاتر معلولان بوشهر کاپیتان تئاتر معلولین در کشور است و از جایگاه بسیار ویژهای برخوردار است. بوشهر تنها استانی در کشور است که بهصورت مرتب و بدونوقفه برگزار کننده جشنواره تئاتر معلولین است و در این زمینه هنرمندان بسیار توانمندی هم فعالیت میکنند. در حال حاضر مهمترین دغدغه شما در حوزه معلولان چیست؟ مهمترین دغدغه من فقط تغییر نگرشی است که افراد جامعه به معلولین دارند و تمام سعی من، این است که نگاههای ترحمآمیزی که به معلولین توانمند میشود، حذف شوند. به نظر شما تئاتردرمانی تا چه میزان به بازگشت معلولان به زندگی کمک میکند؟ من خودم بهصورت تخصصی و ویژه تئاتردرمانی کار میکنم که در این حوزه خوشبختانه چندین مورد داشتهام که به جامعه و زندگی برگشتهاند و الان بهگونهای شده که تعدادی از افراد معلول با خودباوری به جامعه خودی نشان میدهند، به این درجه از دانش و توانایی رسیدهاند که علاوه بر ایفای نقش به کارگردانی تئاتر همخ میپردازند. در تولید آثارتان بیشتر به چه موضوعاتی میپردازید؟ در تولید آثارم عموما نمایشنامههایی را انتخاب میکنم که دغدغههای روز جامعه را در حوزههای مختلف مورد توجه قرار دادهاند و مخاطب را فکر و چارهاندیشی وادار سازد. سخن پایانی؟ از شما که بدون هیچ چشمداشتی برای هنر این استان قلم میزنید و همیشه حامی تئاتر بهخصوص تئاتر معلولین بودهاید، بسیار متشکرم. همچنین از خانم پوربهی، مدیرکل بهزیستی استان بوشهر و محمد غلامی معاون پیشگیری بهزیستی شهرستان بوشهر که حامی تئاتر معلولین هستند، تشکر و قدردانی میکنم. «در این بازار اگر سودی است با درویش خرسند است/ خدایا منعمم گردان به درویشی و خرسندی».
اخبار مرتبط کلمات کلیدی ثبت دیدگاه | فرهنگ و هنر استان بوشهرگفتگو و مصاحبههنرمند نقاش استان بوشهر: نقاشیهایم روضه تصویری است فیلمساز بوشهری:دفاع مقدس به تولید فیلم با استاندارد بینالمللی نیاز دارد هنرمند برجسته استان بوشهر:باند بازی معضل بزرگ هنرهای تجسمی است آرشیو گزارش و یادداشتنگارخانهنمایشخانه |