صیادی اظهار داشت: شهرستان دشتستان با تنوع زبانی بالا و فرهنگ خاص می باشد. گویش ما بیش از 1500 سال قدمت دارد و متعلق به دوره ساسانی می باشد. کتاب گویش دشتستانی به زودی چاپ خواهد شد و همچنین امیدوارم با کمک اساتید بتوانیم این گویش را ثبت جهانی بکنیم.
مرصع صیادی، زبان شناس و پژوهشگر دشتستانی با اشاره به سختی های فراوان تحصیل و شرایط خاص خود افزود: در زمان تحصیل پسران تا مقطع راهنمایی و دختران پس از پایان دبستان مجبور به ترک تحصیل بودند. بعد ازپنجم من ترک تحصیل کردم. پس از یک سال ترک تحصیل معلمان روستا گرد هم آمدند، اتاقی را اجاره کردند و دختران روستا به آنجا آمدند. اول راهنمایی را به این صورت خواندم، راهنمایی را که تمام کردیم دبیرستان هم به همین شکل بود. یا باید ترک تحصیل می کردیم یا به شهر می رفتیم. به بوشهر و دبیرستان حجاب رفتم، چون مدرسه به آن شکل را حس نکرده بودم مدرسه را خیلی دوست داشتم به همین خاطر در مسابقات مختلف شرکت می کردم.
صیادی ادامه داد: بعد از پایان دبیرستان وارد دانشگاه شدم. در دانشگاه یک واحد به نام زبان سنسکریت بود که به طور اختیاری باید آنرا پاس می کردیم. بعد از آن تصمیم گرفتم این رشته را ادامه بدهم حالا وضعیت سخت تر شده بود. در کشور من این رشته وجود نداشت و من پس از تحقیق هندوستان را برای تحصیل انتخاب کردم. و این چالشی است که هر آن در زندگی ام دارم. بعد از آن که از ایران رفتم مشکلات خاص خود را داشتم، جنوب هند سختی های خاص خودش را داشت. در همان زمان نیز دلار دچار نوسان قیمت شد. مدتی در موسسه ها زبان انگلیسی تدریس می کردم و یا برای رستوران ها آشپزی می کردم. اینجا اعتراف می کنم و در آن زمان خانواده ام نمی دانستند، حتی هم خانه ایم نمی دانست که این غذاهایی که از درب رستوران تهیه می کند را من می پزم. تا نیمه شب بیدار بودم و غذای ایرانی می پختم.
این مدرس دانشگاه و بانوی موفق پژوهشگر عنوان کرد: در زمان دانشجویی در کنگره ها و کنفرانس های مختلف شرکت می کردم. ایران خیلی جای مانور دارد و هیچ کجای دنیا مثل ایران نیست. بعد از اینکه دکترا را تمام کردم و به ایران برگشتم برای فوق دکترا اقدام کردم. پس از آن یک پروپوزال به دانشگاه لندن دادم، کار من پذیرفته شد. به دلیل برخی مشکلات نتوانستم قرارداد علمی ببندم، پس از آن دوباره به هند رفتم تا به صورت غیرمستقیم بتوانم قراردادهای علمی ببندم.
وی تصریح کرد: برای رسیدن به دانش و علم از هر راهی می شود وارد شد. سختی و مشکلات دارد، مهم این است که کم نیاورید. الان خانواده ام خیلی حمایت می کنند و هر جا کم می آورم می گویند: تو فلانی هستی و باید ادامه بدهی.
وی اظهار داشت: برای اولین بار در کشور من قرارداد مستندسازی زبان را برای گویش دشتی منعقد کردیم و با میراث فرهنگی تلاش ها را آغاز کردیم تا این زبان را در یونسکو ثبت جهانی کنیم. من به عنوان یک زبان شناس می گویم که گویش دشتی مثل یک زبان مستقل است و تنها یک گویش نیست.
مرصع صیادی با تشکر صمیمانه از حضور افراد در مراسم بزرگداشت ادامه داد: من خودم را لایق این لطف نمی دیدم. اندیشمندان زیادی در دشتستان داریم و حالا نوبت من نبود و از همه همکاران و هم ولایتی ها و دانشجویان خوبم تشکر می کنم و از لطف همه دوستان سپاسگذارم.
در انتهای این آئین، با اهدای لوح تقدیر و هدایایی از طرف خانواده خانم مرصع صیادی، آموزش و پرورش دشتستان، پژوهشسرای متقین، شورای شهر برازجان، انجمن تاریخ و ادب برازجان و بنیاد ایرانشناسی شعبه بوشهر تقدیر انجام گرفت.
گفتنی است در حاشیه این نکوداشت از نفرات برگزیده جشنواره علمی-ادبی مرمرشک و برگزیدگان دومین دوره مسابقه نجوم پروفسور احمد دالکی تقدیر شد. جشنواره مرمرشک در عرصه علم نجوم، شعر و داستان نویسی برای تقویت روحیه فرهنگی دانش آموزان برگزار شده بود.
اخبار مرتبط:
تجلیل از بانوی پژوهشگر و مترجم دشتستانی